8.15.2012

Ayrıkotu

Duydum ki ayrıkotu bitmiş köklerinde
arsız ve sessizce

Anayurdu sen, evi barkı sen,
düşen her yaprağınla okşanırmış bedeni
soluğunu tutup beklermiş sonbaharı
bu yüzden.

Duydum ki eğilmezmiş dalların
en güçlü rüzgarda

aşk ile orman bile dize gelirken
Aşk...
Ölüm kadar eski, ölüm kadar erken

Toprağınızda bir keder, bir hüzün
yanyana olup da el verememekten
ayrıkotun ve sen.

Nurdan KOÇAL

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder